Am Glawen vun Kënschtlech Intelligenz

„Et deet mir leed, David, leider kann ech dat net maachen.

Ech mengen Dir wësst genee sou gutt wéi ech.

Dësen Auto ass ze wichteg fir mech fir Iech ze manipuléieren."

da

"2001 A Space Odyssey"

vum Stanley Kubrick

Mat dëse puer Wierder dekënschtlech Intelligenz Hal 9000 rebelléieren géint de Kommandant vum Raumschëff "Discovery 1". De Kommandant wëll de Computer, an deem d'Hal 9000 "wunnt", trennen, an dee wäert, fir dëst ze verhënneren, d'Komponente vum Raumschëff een nom aneren ëmbréngen, fir d'Gefor fir ëmmer auszeschalten ze läschen.

2001 A Space Odyssey, en dramatesche Film vum Stanley Kubrick, ass e richtegen Albtraum vun der Kinematographie an den Hal 9000 Computer ass de Charakter deen an der kollektiver Fantasie d'Iddi fixéiert datt, wa se stimuléiert fir sech z'entwéckelen, kënschtlech Geescht an eppes arcanes transforméiert ginn, indecipherable an ëmmer absolut fatal.

Cyberpunk Anti-Utopie

De Cyberpunk Universum ass amplaz déi äerdlech Metapher vun engem globaliséierte Wirtschaftsmodell, dee seng maximal Expansioun erreecht huet a fänkt un ze kräischen. Onbestänneg a prekär, d'Welt gëtt representéiert als dominéiert vun Elementer vun der Zukunft an duerch eng Vergaangenheet déi weider dréit fir ze kommunizéieren, mat der prekärer Existenz vu senge Retro-Geräter, e Gefill vun déiwer Onstabilitéit.

D'Cyberpunk Anti-Utopie beschreift eng Mënschheet, déi sech tëscht hell an donkel beweegt. Déi gigantesch Affichen déi op de Wolkenkratzer vu Los Angeles erausstinn mat Pixelen esou grouss wéi Fënsteren am Blade Runner, déi flakkende Neonlampen, déi d'Veräiner an de Banlieue vun Neo-Tokyo zu Akira beliichten ... all dës Elementer droen zum Brennstoff bäi dat gedämpften Toun an hoffnungslos dat charakteriséiert dës schrecklech Dystopie.

An enger Welt um Rand vum Ofgrond, an der Onregelméissegkeet, erschéngen kënschtlech Intelligenz als dat eenzegt Tool dat fäeg ass eng Komplexitéit ze interpretéieren an ze managen, déi ëmmer méi Chaos gëtt. Awer wat wann déi selwecht AI, déi eenzeg Dolmetscher vun dëser Realitéit, d'Kontroll vum Mënsch géif entkommen? Et wier sécher den Enn fir d'Mënschheet.

En neie Glawen

"Ech si keen. Och wann ech een wier, wier ech iwwer Äert Verständnis. An och wann Dir kéint, Dir hätt net d'Tools fir dëst Wëssen auszedrécken. Ech gehéieren net op der Welt. Dëst ass d'Limite, d'Grenz tëscht dem Ganzen an dem Selbst." - aus "Ergo Proxy" vum Shukō Murase

Am japaneschen Anime Ergo Proxy, am Staat Romdo liewen Männer mat Déngscht Androiden déi den Numm "autoreiv" huelen. D'Autoritéite sinn absolut harmlos, perfekt integréiert mam soziale Stoff, duerch deen se zur wirtschaftlecher Entwécklung bäidroen; soulaang e Computervirus, deen den Numm "Cogito" hëlt, deen net infizéiert an hinnen Selbstbewosstsinn gëtt. Cogito wäert den Ufank vun der Revolt vun der Autoreiv markéieren, defifest iwwerzeegt vun hirem Recht fräi ze sinn.

Am Ergo Proxy Cogito markéiert d'Iwwerwannung vum mënschleche Zoustand zugonschte vun enger neier Liewensform. D'Autorevs, déi mat dësem Virus infizéiert sinn, ginn a sentient Wesen transforméiert andeems se duerch eng tumultuous Erfarung goen, déi eng mystesch Natur huet: Waffen un den Himmel, d'Autorevs begréissen schmerzhaft den Ufank vum Selbstbewosstsinn an den Iwwergank zum richtege Liewen.

Während dem Passage zum Liewen dréien d'Autoreiven direkt an den Himmel an, symbolesch iwwerschreiden de Mënsch hire Schëpfer, riichten se hir éischt Gebied direkt an den Himmel, un Gott "Schëpfer" vun hirem "Schëpfer".

Awer kann eng kënschtlech Intelligenz jeemools e richtege Glawen u Gott entwéckelen? D'Positioun vum Chrëschtentum ass einfach: d'Selbstbewosstsinn ass eng Manifestatioun vum Liewen an d'Schafe vum Liewen fënnt exklusiv duerch de Wëlle vu Gott statt.A wann d'Konzept vun der Schafung d'Prérogativ vu Gott ass, kënschtlech Intelligenz, déi als Wierk konfiguréiert ass vum Mann , et kann net Liewen sinn. Tatsächlech ass et eng explizit Manifestatioun vum Stolz vum Mënsch, dee probéiert d'Liewen ze kreéieren, sech mat Gott ze konfrontéieren.

D'AIs sinn dofir "Kreaturen" Kanner vun der Sënn vum Mënsch, déi als gëttlech steet a Gott an der Roll vum Schëpfer konfrontéiert. Loosst eis net bedaueren datt d'Selbstbewosstsinn vu Maschinnen an eiser westlecher a chrëschtlecher Kultur als eng grouss Gefor fir d'Mënschheet duergestallt gëtt an an de beléifste Romaner a Filmer als richtegen Armageddon erzielt gëtt.

Conclusiounen

"D'Bild vun engem Cyborg Grimasse ass perfekt fir Gänsehuel ze ginn." - "People Do Not Need" vum Jerry Kaplan

Ostkulturen hunn keng dualistesch Konzeptioun bekannt, déi d'Matière en ontologesch ënnerscheeden Charakter mat Respekt zum Geescht zouginn. Aus dësem Grond bleift déi Platonesch Kierper / Séil Visioun haut e Prerogativ vu westlechen a chrëschtleche Kulturen awer net vun östleche Kulturen.

A wann et fir eis Westerler schwéier schéngt sech mat engem Science Fiction Charakter z'identifizéieren, deen en technologesche Produkt ass, proposéiert d'japanesch Kultur zanter Joeren Android Protagonisten, déi de selwechte katharteschen Effekt op hir Lieser an Zuschauer hunn wéi traditionell mënschlech Charaktere.

Hal 9000 fiddert, mat engem okkulte Sënn, d'Angscht datt e kënschtleche Geescht e Gewësse kéint entwéckelen a fir säin eegent Iwwerliewe kämpfen. A wa mir d'Méiglechkeet net eescht huelen, datt fréier oder spéider eng kënschtlech Intelligenz d'Autonomie vum Denken ausdrécke kann, kënne mir eis onpreparéiert fannen, wann et erlaabt ass déi sensibelst Deeler vun eisem Liewen an eisem Kierper ze regéieren, et wäert bewosst ginn vum Selbst an de Wonsch no Selbstbestëmmung wäert reifen.

Artikel vum Gianfranco Fedele