Wat is Duurzaamheid, Twaalfde doelstelling van de VN 2030-agenda: Duurzame productie en consumptie

deAgenda 2030 van de Verenigde Naties Het plaatste als een wereldwijd doel dat van "het bevredigen van de behoeften van de huidige generatie zonder die van de toekomstige generatie in gevaar te brengen", is dit het dictaat van onze tijd. Duurzame productie en consumptie, twaalfde doelstelling: "Zorgen voor duurzame productie- en consumptiemodellen"

Duurzame consumptie en productie betekent de bevordering van hulpbronnen- en energie-efficiëntie, duurzame infrastructuur, evenals het verzekeren van toegang tot basisdiensten, fatsoenlijke en milieuvriendelijke banen en een betere levenskwaliteit voor iedereen. De uitvoering ervan draagt ​​bij aan de uitvoering van algemene ontwikkelingsplannen, aan de vermindering van toekomstige economische, ecologische en sociale kosten, aan de verbetering van het economisch concurrentievermogen en aan de vermindering van armoede.
Consumptie en duurzame productie hebben tot doel "meer en beter te doen met minder", het vergroten van de voordelen in termen van welzijn die voortvloeien uit economische activiteiten, door het verminderen van het gebruik van hulpbronnen, degradatie en vervuiling in de gehele productiecyclus, waardoor de kwaliteit van het leven. Hierbij zijn verschillende stakeholders betrokken, waaronder bedrijven, consumenten, beleidsmakers, onderzoekers, wetenschappers, retailers, media en ontwikkelingssamenwerkingsorganisaties. Hiervoor is een systematische en coöperatieve aanpak nodig tussen de subjecten die actief zijn in de keten, van producent tot consument. Dit vereist ook het betrekken van consumenten bij initiatieven op het gebied van consumentenbewustzijn en duurzame levensstijlen, hen voldoende informatie geven over normen en labels, en hen onder meer betrekken bij duurzame overheidsopdrachten.

Feiten en cijfers

• Elk jaar belandt ongeveer een derde van het geproduceerde voedsel, wat overeenkomt met 1,3 miljard ton, met een waarde van ongeveer een biljoen dollar, in het afval van consumenten en handelaren, of bederft het vanwege transportsystemen of ontoereikende landbouwpraktijken
• Als de wereldbevolking spaarlampen zou gebruiken, zou dat 120 miljard dollar per jaar besparen
• Als de wereldbevolking tegen 9,6 2050 miljard per jaar zou bereiken, zouden er drie planeten nodig zijn om te voldoen aan de vraag naar natuurlijke hulpbronnen die nodig zijn om de huidige levensstijl in stand te houden.

1. Acqua

• Minder dan 3 procent van het water in de wereld is drinkbaar, waarvan 2,5 procent bevroren is op Antarctica, het noordpoolgebied en gletsjers. De mensheid moet daarom vertrouwen op 0,5 procent om te voorzien in de behoefte van mens en ecosysteem aan drinkwater
• De mens vervuilt het water van de wereld sneller dan het natuurlijke vermogen om water in rivieren en meren te regenereren en te zuiveren
• Meer dan een miljard mensen hebben nog steeds geen toegang tot veilig drinkwater
• Overmatig gebruik van water draagt ​​bij aan wereldwijde waterstress
• Water is een gratis product, maar de infrastructuur die nodig is om het te vervoeren is duur.

2. Energie

• Ondanks technologische ontwikkelingen die hebben geleid tot een toename van de energie-efficiëntie, zal het energieverbruik in de OESO-landen tegen 35 met nog eens 2020% blijven groeien. Het energieverbruik van bedrijven en woningen is na de grootste sector na vervoer.
• In 2002 bedroeg de autovoorraad in de OESO-landen 550 miljoen voertuigen (waarvan 75% personenauto's). Tegen 2020 wordt een toename van 32% van het aantal eigen voertuigen verwacht. In dezelfde periode wordt een stijging van 40% van het aantal door motorvoertuigen afgelegde kilometers verwacht, samen met een verdrievoudiging van het wereldluchtverkeer
• Huishoudens verbruiken 29% van de wereldwijde energie, wat bijdraagt ​​aan 21% van de CO2-uitstoot
• In 2013 was een vijfde van het totale energieverbruik in de wereld afkomstig uit hernieuwbare bronnen.

3. Eten

• Terwijl een significante milieu-impact in de voedingssector optreedt vanaf de productiefasen (landbouw- en agro-foodsector), beïnvloeden gezinnen deze impact via voedselkeuzes en -gewoonten. Dit heeft op zijn beurt een impact op het milieu door de energie die wordt verbruikt voor voedselproductie en afvalproductie
• Jaarlijks wordt 1,3 miljard ton voedsel verspild, terwijl bijna 1 miljard mensen aan ondervoeding lijden en nog een miljard mensen honger lijden
• Overmatige consumptie van voedsel heeft schadelijke effecten op onze gezondheid en het milieu
• 2 miljard mensen wereldwijd hebben overgewicht of obesitas
• Verschijnselen van bodemdegradatie, uitdroging van het land, niet-duurzaam gebruik van water, overexploitatie van de visserij en de aantasting van het mariene milieu verminderen het vermogen van natuurlijke hulpbronnen om voor voedselproductie te zorgen
• De voedingssector is goed voor 30% van het totale energieverbruik en is verantwoordelijk voor 22% van de uitstoot van broeikasgassen.

doelen

12.1 Implementeren van het tienjarenkader van programma's voor duurzame consumptie en productie, waarbij alle landen worden betrokken, met ontwikkelde landen aan het roer, maar ook rekening houdend met de ontwikkeling en capaciteiten van ontwikkelingslanden

12.2 Tegen 2030 duurzaam beheer en efficiënt gebruik van natuurlijke hulpbronnen bereiken

12.3 Tegen 2030 de wereldwijde voedselverspilling per hoofd van de bevolking op retail- en consumentenniveau halveren en voedselverliezen in productie- en toeleveringsketens verminderen, inclusief verliezen na de oogst

12.4 Tegen 2020 een milieuvriendelijk beheer van chemicaliën en al het afval bereiken gedurende hun hele levenscyclus, in overeenstemming met overeengekomen internationale kaders, en hun lozing in lucht, water en bodem aanzienlijk verminderen om hun negatieve impact op de menselijke gezondheid en het milieu te minimaliseren

12.5 Tegen 2030 de afvalproductie substantieel verminderen door preventie, vermindering, recycling en hergebruik

12.6 Bedrijven, met name grote multinationals, aanmoedigen om duurzame praktijken toe te passen en duurzaamheidsinformatie in hun jaarverslagen te integreren

12.7 Bevorderen van duurzame praktijken voor overheidsopdrachten, in overeenstemming met nationale beleidslijnen en prioriteiten

12.8 Zorg er in 2030 voor dat alle mensen, waar ook ter wereld, beschikken over de relevante informatie en het juiste bewustzijn van duurzame ontwikkeling en een levensstijl in harmonie met de natuur

12.a Ontwikkelingslanden ondersteunen bij het versterken van hun wetenschappelijke en technologische capaciteiten, om tot duurzamere consumptie- en productiepatronen te komen

12.b Instrumenten ontwikkelen en implementeren om de effecten van duurzame ontwikkeling voor duurzaam toerisme te monitoren, dat banen creëert en de lokale cultuur en producten promoot

12.c Rationaliseren van inefficiënte subsidies voor fossiele brandstoffen die verspilling aanmoedigen door marktverstoringen op te heffen in overeenstemming met de nationale omstandigheden, onder meer door belastingstelsels te herstructureren en eventuele schadelijke subsidies af te schaffen om hun milieu-impact te weerspiegelen, rekening houdend met de specifieke behoeften en voorwaarden van ontwikkelingslanden en het minimaliseren van de mogelijke negatieve effecten op hun ontwikkeling, om de armen en de meest getroffen gemeenschappen te beschermen

Ercole Palmeri: Innovatie verslaafd

[ultimate_post_list id=”16641″]