De oneindige zorgeloze aard van de metaversen

'Dit is het toneelstuk dat ze over tien minuten op het kanaal van muur tot muur gaan vertonen. Ze hebben het onderdeel vanmorgen naar mij opgestuurd. Ze schrijven een werk met een ontbrekend deel. Degene die vanuit huis speelt, dat ben ik, heeft de ontbrekende rol. Als het tijd is voor de ontbrekende regels, draait iedereen zich naar me toe, kijkt me aan vanaf de drie muren en zeg ik de regels. Hier zegt bijvoorbeeld een man: "Wat vind je van dit hele idee, Helen?" Kijk ondertussen naar mij, zittend hier, in het midden van de kamer. En ik antwoord: "Oh, het lijkt me een geweldig idee!" Dan gaat het stuk gewoon door totdat de man zegt: 'Ben je het er ook mee eens, Helen?' en ik antwoord: "Ik ga akkoord!" Is dat niet grappig?"

Fahrenheit 451 door Ray Bradbury

In het apocalyptische scenario dat Ray Bradbury in "Fahrenheit 451" beschrijft, is televisietechnologie het instrument waarmee macht de kijker inschakelt om hem volledig van de werkelijkheid af te leiden. Het concept van 'cultuur' wordt bestempeld als de vijand van sociale stabiliteit en met koude vastberadenheid krijgen squadrons van 'brandweerlieden' gewapend met vlammenwerpers het mandaat om elk in omloop zijnd boek te lokaliseren en te vernietigen.

Volgens sommige waarnemers is Ray Bradbury's voorspelling al in die mate uitgekomen dat het bestaan ​​van steeds meer entertainmentkanalen individuen ertoe aanzet hun aandacht te richten op de digitale wereld, waar de realisatie van geluk wordt gerealiseerd in een eenzame en solipsistische ervaring.

Geluk heeft in het verleden altijd een sociale connotatie gehad: interesse hebben in politieke kwesties, sociale confrontaties aangaan zijn activiteiten waarvan het doel altijd het delen van ervaringen met anderen is geweest en geluk is altijd het resultaat geweest van een sociaal gedeelde actie.

Tegenwoordig wordt de digitale wereld zo meeslepend dat het de realiteit kan vervangen. Zo laat het beeld van de gamer die afwezig is van de wereld en met zijn blik op de monitor gefixeerd blijft, ruimte voor het nog veel betekenisvoller beeld van de dakloze die, liggend op een karton, zijn onthechting van de werkelijkheid ervaart door verbonden te zijn met een smartphone door middel van een virtual reality-headset.

De metaverses van videogames, zoals alcohol en drugs, helpen de speler om alledaagse problemen en zorgen weg te nemen door de geest in een krachtige staat van vervreemding te brengen. Vervreemding die recht evenredig lijkt te zijn met de mate van betrokkenheid van het spel en de metaverse die het onderscheidt.

Maar wat maakt metavers zo boeiend?

De vereenvoudiging van de werkelijkheid

Er zijn talloze onderzoeken die aantonen hoe een grotere "cognitieve inspanning" die vereist is voor het gebruik van een technologisch of digitaal hulpmiddel, bepalend is voor een groeiend percentage van het verlaten van het hulpmiddel door zijn gebruikers. Integendeel, een 'eenvoudige' of zelfs 'vereenvoudigde' benadering van het instrument leidt altijd tot een grotere betrokkenheid.

Dit is het geval bij websites: talrijke studies tonen aan dat een grotere "bruikbaarheid" van de pagina's bepalend is voor de verbetering van de tevredenheidsindexen zoals de tijdsbesteding van gebruikers of het rendement.

De metaversen vertegenwoordigen voor de gebruiker een vereenvoudigde versie van de 'realiteit' zelf. Ze bieden de mogelijkheid om iemands "ervaringen" over te dragen naar een wereld waar de vermindering van het aantal te beheren variabelen de mogelijkheid biedt om een ​​"vereenvoudigd" leven te leiden.

Dus als aan de ene kant de metaversen met hun fotorealistische details steeds meer op de werkelijkheid lijken, wordt aan de andere kant elk deel van de minder interessante en saaie menselijke ervaring van hen verwijderd.

Bovendien worden metaversen steeds gemakkelijker te bouwen. Talloze grafische tools die al jaren op de markt zijn, hebben tools opgeleverd voor de constructie van driedimensionale omgevingen die perfect zijn afgestemd op de stijl die u verkiest. Met specifieke tools kunt u zelfs sets van inrichting klaar om te monteren en in lijn met de stijl die u wilt reproduceren. Hieronder staan ​​enkele kits voor het creëren van omgevingen in de stijl van moderne sciencefiction.

Deze tools worden al veel gebruikt in de filmindustrie, waar, door gebruik te maken van de groene scherm, is het mogelijk om buitengewone resultaten te behalen voor een veel lagere economische investering dan in het verleden.

Maar hun ideale toepassingsgebied blijven avontuurlijke videogames met hun steeds grotere en mooiere metaverses om te bezoeken.

Maar wat zijn de grenzen van applicaties zoals Kitbash3D?

No Man's Sky

Laten we een stap terug doen.

No Man's Sky is een videogame uit 2016, ontwikkeld en uitgegeven door Hello Games. De auteurs verklaren dat spelers vrij zijn om een ​​heel universum te verkennen dat bestaat uit 18 triljoen (!) planeten, elk gekenmerkt door zijn eigen geologie, flora en fauna, maar die allemaal rigoureus verkend kunnen worden.

In werkelijkheid wordt het universum in No Man's Sky procedureel gegenereerd: de zonnestelsels, de planeten met hun atmosferische omstandigheden, de wezens die ze bevolken en de kunstmatige structuren die hier en daar verspreid zijn, worden alleen gegenereerd wanneer dat nodig is, alleen waar de ervaring van het spel is gericht.

Het wereldgeneratiesysteem heeft in feite nooit de weergave van 18 triljoen planeten geproduceerd, maar terwijl de speler naar een nieuwe planeet gaat, genereert het al zijn kenmerken en maakt het zijn verkenning mogelijk.

De procedure voor het genereren van de planeten maakt gebruik van een semi-willekeurig systeem, zodat de planeet en zijn kenmerken een unieke waarde hebben. Maar hoewel dit op dat moment allemaal buitengewoon leek, had de game niet het gehoopte succes omdat de werelden, hoe origineel ook, eigenlijk behoorlijk op elkaar leken en dit maakte de game repetitief.

Creativiteit automatisering

recente algoritmen van tekst-naar-afbeelding net als Google's Imagen en OpenAI's Dall-E, creëren ze on-the-fly afbeeldingen, beginnend met een eenvoudige beschrijving van hun inhoud. Beschrijvingen, in jargon prompt, ze kunnen een beschrijving van het onderwerp bevatten, de kenmerken die u wilt weergeven en zelfs aanwijzingen over de stijl waarmee u de afbeelding wilt weergeven.

De volgende afbeelding werd gegenereerd door Dall-E op basis van de volgende prompt: "Renaissance schilderij van een gestresste persoon zittend in een kantoorhokje, typend op het toetsenbord".

Het genereren van afbeeldingen uitgaande van een tekst is mogelijk dankzij bepaalde AI-modellen die de naam "diffusiemodellen" dragen. Deze modellen hebben tot doel een gedeeltelijke informatie "aan te vullen" door details toe te voegen die er nog niet in aanwezig zijn, geïnspireerd door een database van miljoenen afbeeldingen die zijn gecatalogiseerd op basis van hun inhoud.

Daarom zal elke afbeelding die door een algoritme wordt gegenereerd, veel meer details bevatten dan aangegeven in de prompt en gekozen worden zoals een creatieve geest zou doen.

Diffusiemodellen worden creatief door een "ruis" toe te passen die een systematisch verval van informatie bepaalt. De informatie wordt dan teruggewonnen via een omgekeerde procedure die nieuwe informatie extrapoleert uit de details van de verslechterde gegevens. Het proces van gegevensreconstructie en ruisonderdrukking vindt plaats door nieuwe gegevens te produceren die relatief zijn aan de context in overeenstemming met de waarschijnlijkheidswetten.

Verbeelding lijkt de nieuwe evolutie van AI-systemen te zijn.

Het is interessant om op te merken dat het gebrek aan kennis van deze algoritmen van de natuurwetten het genereren van beelden bepaalt die, hoewel interessant, vaak de wetten van de fysica of zelfs de regels van het perspectief niet respecteren. Natuurlijke concepten zoals de symmetrie van lichamen worden vaak niet gerespecteerd, wat resulteert in het genereren van inhomogene gezichten of menselijke figuren die zo verward zijn dat ze abstract lijken.

De vaardigheden van de motoren tekst-naar-afbeelding ze zijn afhankelijk van de informatie waarmee ze zijn getraind en voor zover het Google en Open-AI-producten betreft, wordt deze informatie beschermd door handelsgeheimen.

Toch worden deze systemen, die gratis beschikbaar worden gesteld aan het online publiek, soms als betaalde dienst aangeboden aan kunstenaars en creatievelingen in de beeldindustrie. Maar zijn we ervan overtuigd dat dit het belangrijkste toepassingsgebied van deze tools is? Volgens mij niet.

Laten we ons voorstellen dat we een metaverse willen bouwen waarmee gebruikers die deze verkennen nooit te maken krijgen met herhalingen. Een steeds nieuwe en nooit repetitieve metaverse waar het verkennen van omgevingen een steeds nieuwe en boeiende ervaring is. Een vrijwel oneindige metaverse waar elke nieuwe ruimte dynamisch wordt gegenereerd volgens verfijnde regels, gekenmerkt door een creativiteit die het resultaat is van een complexe bewerking van miljoenen afbeeldingen.

Zo'n metaverse zou een game-ervaring opleveren die dicht in de buurt komt van de ervaring die iedereen in het echte leven ervaart. Het vergroten van de betrokkenheid van spelers verhoogt de tijd die wordt doorgebracht in de metaverse, het echte doel van de grote spelers op de videogamemarkt en sociale media.

Dromen te koop

"Dreams for Sale" is een aflevering van de serie "The Twilight Zone", in Italië bekend als "At the Borders of Reality", voor het eerst uitgezonden in 1984. De aflevering beschrijft de picknick in de buitenlucht van een vrouw met echtgenoot, dochters en hond. De picknickervaring lijkt de wonderlijke vrouw in al zijn eenvoud, maar een reeks vreemde herhalingen van gebeurtenissen en verdraaiingen van de werkelijkheid onthullen een waarheid die de hoofdpersoon nooit wilde weten. De vrouw wordt wakker in een hut, in een industriële omgeving, waar ze zal ontdekken dat ze in een toekomst is waar ze, samen met honderden anderen, een gesimuleerde computerervaring heeft genaamd "Picknick op het platteland".

AI's zijn de sleutel tot het succes van metaverses omdat ze ze vergelijkbaar maken met het echte leven. En als het echte leven niet precies is wat we zouden willen dat het is, zullen de metaversen in de toekomst zichzelf aanbieden als een alternatief voor het echte leven tot het punt dat ze het vervangen.

Het leven in de metaversen zal worden geladen met avontuur vol interessante, meestal kunstmatige personages om mee om te gaan. Maar het fundamentele kenmerk dat het succes ervan zal bepalen, is een oneindig zorgeloos gegeven door de totale afwezigheid van enig defect en het vergeten van elke vorm van kwelling.

Artikel di Gianfranco Fedele