Metaverse'lerin sonsuz kaygısız doğası

“On dakika içinde duvardan duvara kanalda gösterecekleri oyun bu. Parçayı bu sabah bana postaladılar. Eksik bir parçası olan bir eser yazarlar. Evden oynayan yani bende eksik olan taraf var. Eksik satırların zamanı geldiğinde herkes bana dönüyor, üç duvardan bana bakıyor ve ben satırları söylüyorum. Burada, örneğin bir adam, "Bütün bu fikir hakkında ne düşünüyorsun, Helen?" diyor. Bu arada, bana bak, burada, odanın ortasında oturuyorum. Ben de cevap veriyorum: "Ah, bana öyle geliyor ki bu harika bir fikir!" Sonra adam "Sen de katılıyor musun Helen?" diyene kadar oyun normal bir şekilde devam eder. ve cevap veriyorum: "Kabul ediyorum!" Bu komik değil mi?"

Fahrenheit 451, Ray Bradbury

Ray Bradbury tarafından "Fahrenheit 451"de anlatılan kıyamet senaryosunda, televizyon teknolojisi, izleyiciyi gerçeklikten tamamen uzaklaştırmak için gücü harekete geçiren araçtır. "Kültür" kavramı, sosyal istikrarın düşmanı olarak etiketlenir ve soğuk bir kararlılıkla, alev makinesiyle silahlanmış "itfaiyeciler" ekiplerine dolaşımdaki herhangi bir kitabı bulma ve dağıtma yetkisi verilir.

Bazı gözlemcilere göre, Ray Bradbury'nin kehaneti, giderek daha fazla eğlence kanalının varlığının artık bireyleri, mutluluğun gerçekleşmesinin yalnız ve tekbenci bir deneyimde gerçekleştiği dijital dünyaya çevirmeye ittiği ölçüde gerçekleşti.

Mutluluğun geçmişte her zaman sosyal bir çağrışımı olmuştur: siyasi meselelerle ilgilenmek, sosyal çatışmalarla yüzleşmek, amacı her zaman başkalarıyla deneyimlerin paylaşılması olan faaliyetlerdir ve mutluluk her zaman sosyal olarak paylaşılan bir eylemin sonucu olmuştur.

Bugün dijital dünya o kadar sürükleyici hale geliyor ki gerçekliğin yerini alabiliyor. Böylece dünyadan yoksun ve bakışları monitörde sabit kalan oyuncu imajı, bir kartonun üzerine uzanmış, gerçeklikten kopuşunu başka bir dünyaya bağlanarak deneyimleyen evsiz adamın daha da anlamlı imajına yer bırakır. sanal gerçeklik kulaklığı aracılığıyla bir akıllı telefon.

Alkol ve uyuşturucu gibi video oyunu metaverseleri, zihni güçlü bir yabancılaşma durumuna getirerek oyuncunun günlük sorunları ve endişeleri ortadan kaldırmasına yardımcı olur. Oyunun katılım düzeyi ve onu diğerlerinden ayıran meta veri tabanı ile doğru orantılı gibi görünen yabancılaşma.

Ama metaverse'leri bu kadar ilgi çekici yapan nedir?

Gerçekliğin basitleştirilmesi

Herhangi bir teknolojik veya dijital aracın kullanımı için gereken daha büyük bir "bilişsel çabanın", kullanıcıları tarafından aracı terk etme yüzdesini nasıl belirlediğini gösteren çok sayıda çalışma vardır. Aksine, araca “basit” ve hatta “basitleştirilmiş” bir yaklaşım her zaman daha fazla katılıma yol açar.

Web siteleri için durum böyledir: çok sayıda araştırma, sayfaların daha fazla "kullanılabilirliğinin", kullanıcılar tarafından harcanan zaman veya geri dönüş oranı gibi memnuniyet endekslerinin gelişimini belirlediğini göstermektedir.

Metaverse'ler, kullanıcı için "gerçekliğin" kendisinin basitleştirilmiş bir versiyonunu temsil eder. Yönetilecek değişkenlerin sayısının azaltılmasının "basitleştirilmiş" bir hayat yaşama fırsatı verdiği bir dünyaya kişinin "deneyimlerini" aktarma imkanı sunarlar.

Bu nedenle, eğer bir yandan fotogerçekçi ayrıntılarıyla metaverseler gerçeğe giderek daha fazla benziyorsa, diğer yandan daha az ilginç ve sıkıcı insan deneyiminin her parçası onlardan kaldırılır.

Ayrıca, metaverse'lerin oluşturulması daha kolay ve daha kolay hale geliyor. Yıllardır piyasada bulunan çok sayıda grafik aracı, tercih ettiğiniz stille mükemmel şekilde uyumlu üç boyutlu ortamların oluşturulması için araçlar sağlamıştır. Özel araçlar, setleri satın almanıza bile izin verir. tesisler yeniden oluşturmak istediğiniz stile uygun ve montaja hazır. Aşağıda, modern bilim kurgu tarzlarında ortamların yaratılması için bazı kitler bulunmaktadır.

Bu araçlar, film endüstrisinde zaten yaygın olarak kullanılmaktadır. yeşil Ekran, geçmişe göre çok daha düşük bir ekonomik yatırım için olağanüstü sonuçlar elde etmek mümkündür.

Ancak ideal uygulama alanları, ziyaret edilecek giderek daha büyük ve güzel metaverse'leri ile macera video oyunları olmaya devam ediyor.

Ancak Kitbash3D gibi uygulamaların sınırları nelerdir?

No Man Sky

Bir adım geri gidelim.

No Man's Sky, Hello Games tarafından geliştirilen ve yayınlanan bir 2016 video oyunudur. Yazarlar, oyuncuların her biri kendi jeolojisi, florası ve faunası ile karakterize edilen ancak tümü titizlikle keşfedilebilir 18 kentilyon (!) Gezegenden oluşan tüm bir evreni keşfetmekte özgür olduğunu beyan eder.

Gerçekte No Man's Sky'daki evren prosedürel olarak oluşturulur: güneş sistemleri, atmosfer koşullarıyla birlikte gezegenler, onları dolduran yaratıklar ve buraya ve oraya dağılmış yapay yapılar, gerektiğinde yalnızca deneyimin oyunun yönlendirildiği yerde üretilir.

Dünya nesil sistemi aslında hiçbir zaman 18 kentilyon gezegenin temsilini üretmedi, ancak oyuncu yeni bir gezegene taşınırken tüm özelliklerini üretir ve keşfetmesine izin verir.

Gezegenlerin üretilmesi prosedürü, gezegenin ve özelliklerinin benzersiz bir değere sahip olması için yarı rastgele bir sistem kullanır. Ancak tüm bunlar o zamanlar olağanüstü gibi görünse de, dünyalar ne kadar orijinal olursa olsun aslında birbirine oldukça benzediği ve bu da oyunu tekrarlayıcı hale getirdiği için oyun umduğu başarıya ulaşamadı.

yaratıcılık otomasyonu

Son algoritmalar metinden görüntüye Google'ın Imagen'i ve OpenAI'nin Dall-E'si gibi, içeriklerinin basit bir açıklamasından başlayarak anında görüntüler oluştururlar. Açıklamalar, jargonla istemi, konunun bir tanımını, temsil edilmesini istediğiniz özellikleri ve hatta görüntünün temsil edilmesini istediğiniz stile ilişkin göstergeleri içerebilirler.

Aşağıdaki görüntü, Dall-E tarafından şu komuta dayalı olarak oluşturulmuştur: "Bir kabinde oturan stresli bir kişiyi klavyede yazarak tasvir eden Rönesans tablosu".

Bir metinden başlayarak görüntülerin üretilmesi, "difüzyon modelleri" adını alan belirli AI modelleri sayesinde mümkündür. Bu modeller, içeriğine göre kataloglanmış milyonlarca görselden oluşan bir veri tabanından ilham alarak, henüz içinde olmayan detayları ekleyerek kısmi bir bilgiyi "tamamlamayı" amaçlıyor.

Bu nedenle, bir algoritma tarafından oluşturulan her görüntü, istemde belirtilenden çok daha fazla ayrıntıya sahip olacak ve tıpkı yaratıcı bir zihnin yapacağı gibi seçilecektir.

Yayılma modelleri, sistematik bir bilgi bozulmasını belirleyen bir "gürültü" uygulayarak yaratıcı hale gelir. Bilgi daha sonra bozulan verilerin detaylarından yeni bilgiler çıkaran ters bir prosedürle kurtarılır. Veri yeniden oluşturma ve gürültü giderme süreci, olasılık yasalarına uygun olarak bağlama göre yeni veriler üreterek gerçekleşir.

Hayal gücü, AI sistemlerinin yeni evrimi gibi görünüyor.

Bu doğa yasaları algoritmalarının bilgi eksikliğinin, ilginç olmasına rağmen, genellikle fizik yasalarına ve hatta perspektif kurallarına uymayan görüntülerin oluşumunu belirlediğini belirtmek ilginçtir. Bedenlerin simetrisi gibi doğal kavramlara genellikle saygı gösterilmez, bu da homojen olmayan yüzlerin veya soyut görünecek kadar karışık insan figürlerinin oluşmasına neden olur.

Motorların yetenekleri metinden görüntüye eğitim aldıkları bilgilere bağlıdırlar ve Google ve Open-AI ürünleri söz konusu olduğunda, bu bilgiler ticari sırlarla korunmaktadır.

Yine de çevrimiçi halka ücretsiz olarak sunulan bu sistemler, bazen görüntü endüstrisindeki sanatçılar ve yaratıcılar için ücretli bir hizmet olarak sunulmaktadır. Ancak bunun, bu araçların ana uygulama alanı olduğuna ikna olmuş muyuz? Bana göre hayır.

Onu keşfeden kullanıcıların asla bir tekrarla uğraşmak zorunda kalmamasını sağlayan bir meta veri deposu oluşturmak istediğimizi hayal etmeye çalışalım. Ortamların keşfinin her zaman yeni ve ilgi çekici bir deneyim olduğu, her zaman yeni ve asla tekrarlanmayan bir metaverse. Milyonlarca görüntünün karmaşık bir şekilde yeniden işlenmesinin sonucu olan bir yaratıcılıkla karakterize edilen, her yeni alanın karmaşık kurallara göre dinamik olarak oluşturulduğu sanal olarak sonsuz bir metaverse.

Böyle bir metaverse, herkesin gerçek hayatta yaşadığı deneyime yakın bir oyun deneyimi üretecektir. Artan oyuncu katılımı, video oyun pazarındaki ve sosyal medyadaki büyük oyuncuların asıl hedefi olan metaverse'de geçirilen süreyi artırıyor.

Satılık Rüyalar

"Satılık Düşler", İtalya'da "Gerçekliğin Sınırlarında" olarak bilinen ve ilk kez 1984'te yayınlanan "Alacakaranlık Kuşağı" dizisinin bir bölümüdür. Bölüm, bir kadının kocası, kızları ile açık hava pikniğini anlatmaktadır. ve köpek. Piknik deneyimi, harika kadına sadeliği içinde görünür, ancak olayların bir dizi garip tekrarı ve gerçekliğin çarpıtılması, kahramanın asla bilmek istemediği bir gerçeği ortaya çıkarır. Kadın, yüzlerce başka insanla birlikte “kırsal alanda piknik” adlı simüle edilmiş bir bilgisayar deneyimi yaşadığı bir gelecekte olduğunu keşfedeceği endüstriyel bir ortamda, bir kabinin içinde uyanacaktır.

Yapay zekalar, metaverse'lerin başarısının anahtarıdır çünkü onları gerçek hayata benzetirler. Ve gerçek hayat tam olarak olmasını istediğimiz gibi değilse, gelecekte metaverse'ler kendilerini gerçek hayata alternatif olarak sunacaklar ve onun yerini alacaklar.

Metaverselerdeki yaşam, ilgi çekici, çoğunlukla yapay karakterlerle dolu maceralarla dolu olacak. Ancak başarısını belirleyecek olan temel özellik, herhangi bir kusurun tamamen yokluğu ve herhangi bir ıstırabın unutkanlığı tarafından verilen sonsuz kaygısızlık olacaktır.

articolo di Gianfranco Fedele