Yapay Zeka inancına göre

"Üzgünüm David, ne yazık ki bunu yapamam.

Bence sen de benim kadar iyi biliyorsun.

Bu araba, kurcalamana izin veremeyecek kadar önemli benim için."

da

"2001 Bir Uzay Destanı"

tarafından Stanley Kubrick

Bu birkaç kelime ileyapay zeka Hal 9000, Discovery 1 uzay gemisinin komutanına karşı isyan ediyor. Komutan, Hal 9000'in "yaşadığı" bilgisayarın bağlantısını kesmeyi planlıyor ve ikincisi, bunu önlemek için, sonsuza dek devre dışı kalma tehlikesini ortadan kaldırmak için uzay gemisinin bileşenlerini birer birer öldürecek.

2001 Stanley Kubrick'in dramatik bir filmi olan A Space Odyssey, gerçek bir sinema kabusu ve Hal 9000 bilgisayarı, ortak hayal gücünde, gelişmeye teşvik edilirse yapay zihinlerin gizemli, anlaşılmaz bir şeye dönüşeceği fikrini sabitleyecek karakterdir. ve her zaman kesinlikle öldürücüdür.

Cyberpunk anti-ütopya

Bunun yerine Cyberpunk evreni, maksimum genişlemesine ulaşmış ve gıcırdamaya başlayan küreselleşmiş bir ekonomik modelin dünyevi metaforudur. İstikrarsız ve güvencesiz dünya, geleceğin unsurlarının ve retro aygıtlarının güvencesiz varlığıyla, derin bir istikrarsızlık duygusuyla iletişim kurmaya sürüklenen bir geçmişin egemenliğinde temsil ediliyor.

Cyberpunk anti-ütopya, aydınlık ve karanlık arasında hareket eden bir insanlığı tanımlar. Blade Runner'da, Los Angeles'ın gökdelenlerinde pencere büyüklüğünde piksellerle öne çıkan dev reklam panoları, Akira'da Neo-Tokyo'nun banliyölerindeki kulüpleri aydınlatan titrek neon lambalar... Bu ürkütücü distopyayı karakterize eden, sakin ve umutsuz bir üslup.

Uçurumun eşiğindeki bir dünyada, yönetilemezliğin sancıları içinde, yapay zekalar, giderek daha fazla kaosa dönüşen bir karmaşıklığı yorumlama ve yönetme yeteneğine sahip tek araç olarak ortaya çıkıyor. Ama ya aynı yapay zeka, bu gerçekliğin tek tercümanı, insanın kontrolünden kaçarsa? Bu kesinlikle insanlığın sonu olurdu.

yeni bir inanç

"Ben kimseyim. Biri olsam bile, senin anlayışının ötesinde olurdum. Ve yapabilsen bile, bu bilgiyi ifade edecek araçlara sahip olamazsın. Ben dünyaya ait değilim. Bu sınırdır, bütün ile benlik arasındaki sınırdır." - Shukō Murase'nin "Ergo Proxy"sinden

Japon animesi Ergo Proxy'de Romdo eyaletinde erkekler "autoreiv" adını alan hizmetçi androidlerle yaşıyor. Yetkililer kesinlikle zararsızdır ve ekonomik kalkınmaya katkıda bulundukları sosyal dokuyla mükemmel bir şekilde bütünleşmişlerdir; yeter ki "Cogito" adını alan bir bilgisayar virüsü ikincisine bulaşmasın ve onlara öz farkındalık kazandırsın. Cogito, autoreiv'in isyanının başlangıcını işaret edecek, defiözgür olma haklarına kesinlikle inanıyorlar.

Ergo Proxy'de Cogito, yeni bir yaşam biçimi lehine insanlık durumunun üstesinden gelindiğini işaret ediyor. Bu virüse yakalanan otorevler, mistik bir yapıya sahip olan çalkantılı bir deneyimden geçerek duyarlı varlıklara dönüştürülür: kollar göğe, otorevler öz farkındalığın başlangıcını ve gerçek hayata geçişi acı bir şekilde karşılar.

Otoreivler hayata geçiş sırasında doğrudan cennete dönerler ve sembolik olarak yaratıcıları insanı aşarak ilk dualarını doğrudan cennete, "yaratıcılarının" "yaratıcısı" olan Tanrı'ya yöneltirler.

Fakat bir yapay zeka, Tanrı'ya gerçek bir inanç geliştirebilir mi? Hıristiyanlığın konumu basittir: öz-farkındalık yaşamın bir tezahürüdür ve yaşamın yaratılması yalnızca Tanrı'nın iradesiyle gerçekleşir.Ve eğer yaratma kavramı Tanrı'nın ayrıcalığı ise, yapay zeka, eser olarak yapılandırılmıştır. insan, hayat olamaz. Gerçekten de bu, hayatı yaratmaya çalışan, Allah ile yüzleşmek isteyen insanın gururunun açık bir tezahürüdür.

Bu nedenle AI'lar, ilahi olarak duran ve yaratıcı rolünde Tanrı ile yüzleşen insanın günahının "yaratıkları" çocuklarıdır. Batı ve Hıristiyan kültürümüzde makinelerin öz farkındalığının insanlık için büyük bir tehlike olarak sunulmasına ve en popüler roman ve filmlerde gerçek bir Armagedon olarak anlatılmasına üzülmeyelim.

sonuçlar

"Bir siborgun yüzünü ekşitmesi görüntüsü tüyleri diken diken etmek için mükemmel." - Jerry Kaplan'dan “İnsanların İhtiyacı Yok”

Doğu kültürleri, maddeye ruha göre ontolojik olarak farklı bir karakter atfeden ikici bir anlayışa sahip değillerdir. Bu nedenle Platoncu beden/ruh görüşü bugün Doğu kültürlerinin değil Batı ve Hıristiyan kültürlerinin bir ayrıcalığı olarak kalır.

Ve biz Batılılar için teknolojik bir ürün olan bir bilim kurgu karakteriyle özdeşleşmek zor görünüyorsa da, Japon kültürü yıllardır okuyucuları ve izleyicileri üzerinde geleneksel insan karakterlerle aynı katartik etkiye sahip android kahramanları önermektedir.

Hal 9000, yapay bir zihnin bir vicdan geliştirebileceği ve kendi hayatta kalmak için savaşabileceği korkusunu okült bir duyguyla besler. Ve eğer bir yapay zekanın er ya da geç düşüncenin özerkliğini ifade edebileceği ihtimalini ciddiye almazsak, hayatımızın ve bedenlerimizin en hassas kısımlarını yönetebildiği zaman kendimizi hazırlıksız bulacağız, bunun farkına varacaktır. kendi kaderini tayin etme arzusu olgunlaşacaktır.

articolo di Gianfranco Fedele